آشنایی با بقعه امامزاده عبدالله(ع) هندیجان+تصاویر

به گزارش ماه خبر، امامزاده عبدالله ابن‌ محمدباقر(ع) فرزند بلافصل امام محمدباقر(ع) و برادر امام جعفر صادق(ع) در قیام علویان، علیه حکومت بنی‌امیه با جمعی از سادات علوی به جنوب ایران هجرت کرد و در منطقه هندیجان فعلی با عمال حکومت بنی‌امیه درگیر شدند که تعدادی از آنان به شهادت رسیدند. امامزاده عبدالله از این واقعه جان سالم به در برد و به اتفاق یکی از فرزندان خود به نام محمود در سال ۱۳۱ هجری قمری در کنار خیلج‌فارس در مکانی به نام «مهروبان» به دست مردی از بنی‌امیه مسموم شد و به شهادت رسید.

در کتاب «بقیه الحائر فی احوال اولاد محمد باقر (ع)» به نقل از کشف الانساب، امامزاده عبدالله(ع) دارای پنج فرزند پسر به نام‌های «محمد، محمود، حمزه، اسماعیل و اسود» و دو دختر به نام «فاطمه و ام‌الحسن» بوده است. در اطراف صحن و بارگاه حضرت امامزاده عبد‌الله(ع) دو بقعه متبرکه دیگر، یکی به نام شاهزاده «محمود» و دیگری شاهزاده «قاسم» وجود دارد. 

این منطقه که در تاریخ با عنوان «مهروبان» نام داشته است امروزه به دلیل وجود این امامزاده به‌عنوان روستای «امامزاده عبدالله» نام دارد. خاندان درویشی هیئت امنای این امامزاده را تشکیل می‌دهند و به‌عنوان خادم به آن خدمت می‌کنند. 

پیشینیه این بقعه به ۸۶۴ سال پیش می‌رسد و براساس شجره‌نامه باقیمانده ۸۵۰ نفر از مردان آل علی به این منطقه هجرت کردند که در درگیری با عوامل حکومت بنی‌امیه تعدادی از آنها به شهادت رسیدند. 

اکنون این امامزاده دارای صحن اصلی بقعه، زائرسرا، حسینیه و گلزار شهداست. حسینیه این بقعه دارای پیشینه ۱۲۰ ساله است که توسط آقاخان لیراوی در سه مرحله بازسازی شد. همچنین با هزینه علی خلیلی، زائرسرای سه طبقه این بقعه ساخته شده است. 

این بقعه در ایام ولادت ائمه هدی(ع) و ایام شهادت به‌ویژه دو ماه محرم و صفر محل گردهمایی مردمی است.

_{مرجع/ایکنا}